Podpisanie odpowiedniej umowy wynajmu mieszkania to najlepszy sposób na zabezpieczenie interesów obu stron – jest to podstawa prawna do dochodzenia wszelkich roszczeń i to właśnie na tej podstawie odbywają się rozliczenia z urzędem skarbowym.

Jakie są rodzaje umów wynajmu mieszkania?

W Polsce spotykamy obecnie cztery rodzaje tego typu aktów prawnych. Są to umowy wynajmu:

• na czas określony (oznaczony),
• na czas nieokreślony (nieoznaczony),
• okazjonalnego,
• instytucjonalnego.

Pierwsza z nich jest zdecydowanie najpopularniejsza w naszym kraju. Ten akt prawny wchodzi w życie w określonym dniu i wygasa w konkretnym terminie, o ile strony nie dokonają zapisu o możliwości wcześniejszego rozwiązania stosunku występującego między nimi, to nie można go wypowiedzieć wcześniej.

W przypadku zawarcia aktu prawnego regulującego wynajem lokalu na czas nieokreślony, strony uprawnione są do jego rozwiązania z zachowaniem odpowiedniego okresu wypowiedzenia, który wcześniej ustaliły. Standardowo okres ten wynosi jeden miesiąc.

Najem okazjonalny i instytucjonalny

Są to zdecydowanie rzadziej spotykane rodzaje umów – potencjalni lokatorzy muszą się tutaj liczyć z obowiązkiem opuszczenia lokalu w bardzo krótkim terminie (7 dni od daty doręczenia żądania w przypadku typu okazjonalnego i 14 dni w przypadku typu instytucjonalnego).

Pierwsza z nich musi zostać zawarta w formie aktu notarialnego, o jej zawarciu należy powiadomić naczelnika urzędu skarbowego w ciągu 14 dni od momentu wejścia w życie. Nie obowiązuje tutaj cały szereg przepisów mających zabezpieczyć prawa lokatorów m.in. do lokalu socjalnego. Lokator ma obowiązek złożyć oświadczenie, w którym wskaże inne mieszkanie, do którego będzie mógł się przenieść, gdy nastąpi egzekucja obowiązku opróżnienia zajmowanego przez niego lokalu.

Umowę najmu instytucjonalnego mogą oferować natomiast jedynie podmioty prowadzące działalność gospodarczą, muszą być one zarazem właścicielem mieszkania. Lokatorzy nie muszą składać oświadczenia o innym mieszkaniu, nie przysługuje im prawo do lokalu socjalnego i pomieszczenia zastępczego, a aktu prawnego nie trzeba zgłaszać urzędowi skarbowemu.